De koralen van Tela Bay, gelegen aan de noordkust van Honduras, vormen een fascinerend mysterie voor wetenschappers. Terwijl koraalriffen elders in het Caribisch gebied te maken hebben met ernstige vervuiling en stijgende temperaturen, blijven de koralen in Tela Bay verrassend gezond. Deze ontdekking roept de vraag op: wat maakt deze riffen zo uitzonderlijk veerkrachtig?

De veerkracht van Tela Bay’s koralen

Tela Bay, een gebied dat voor meer dan 68% uit levend koraal bestaat, staat in schril contrast met andere delen van het Caribisch gebied, waar dit percentage slechts 18% bedraagt. Deze opmerkelijke veerkracht van het koraal heeft de aandacht van wetenschappers getrokken, die hopen dat de geheimen van Tela Bay kunnen bijdragen aan de redding van andere bedreigde riffen wereldwijd.

In mei 2024 voerden wetenschappers van de University of Miami een baanbrekend experiment uit. Ze verzamelden dertien monsters van de koraalsoort Acropora palmata uit Tela Bay en kruisten deze met koralen van dezelfde soort uit Florida. Dit experiment, de eerste poging om koralen uit verschillende regio’s te kruisen om zo meer hittebestendige exemplaren te creëren, heeft tot doel de koralen in Florida te versterken en hun weerstand tegen de steeds vaker voorkomende hittegolven te verhogen.

Wat maakt Tela Bay’s koralen zo sterk?

De reden voor de opmerkelijke kracht van de koralen in Tela Bay is nog niet volledig begrepen, maar er zijn enkele overtuigende theorieën. Ten eerste blijkt Tela Bay te worden gemeden door de meeste vissers, wat resulteert in een overvloed aan kleine vissen die schadelijke algen onder controle houden. Deze algen kunnen het koraal verstikken, dus het feit dat ze in Tela Bay niet in overvloed aanwezig zijn, kan een belangrijke factor zijn voor de gezondheid van het koraal.

Daarnaast is er een theorie die de sterkte van de Tela Bay-koralen toeschrijft aan de aanwezigheid van Diadema antillarum, een soort zee-egel. In de jaren tachtig werd deze zee-egelsoort getroffen door een ziekte die bijna 90% van de populatie in het Caribisch gebied doodde. De zee-egels in Tela Bay overleefden echter, en hun rol in het eten van algen kan hebben bijgedragen aan een omgeving die bevorderlijk is voor koraalgroei.

Onderzoek en toekomstige implicaties

Het onderzoeksteam van de University of Miami heeft inmiddels opwindende vorderingen geboekt. Ze ontdekten dat de Acropora palmata in Tela Bay gevuld is met symbionten—kleine algencellen die in het koraalweefsel leven—die opmerkelijk hittebestendig zijn. Dit is een belangrijke ontdekking, omdat dergelijke symbionten eerder alleen in losse koralen werden aangetroffen, maar nooit in volledige riffen.

Hoewel deze bevinding nog geen definitieve verklaring biedt voor de sterkte van de Tela Bay-koralen, biedt het hoop voor de toekomst. Volgens Andrew Baker, marien wetenschapper aan de University of Miami, laat het onderzoek zien dat de koralen in Tela Bay zich op een natuurlijke manier hebben aangepast aan hun omgeving. Dit kan een veelbelovend teken zijn voor de toekomst van koraalriffen wereldwijd.

Conclusie

De koralen van Tela Bay, gelegen aan de noordkust van Honduras, bewijzen dat zelfs in de meest ongunstige omstandigheden, zoals vervuiling en hittegolven, natuur een manier kan vinden om te overleven en zich aan te passen. Het onderzoek naar deze bijzondere koralen biedt niet alleen inzicht in hun veerkracht, maar ook in mogelijke strategieën voor het behoud van andere koraalriffen die wereldwijd bedreigd worden door de effecten van klimaatverandering en menselijke activiteiten. Als wetenschappers meer leren over de unieke eigenschappen van Tela Bay’s koralen, kan dit belangrijke implicaties hebben voor het herstel en de bescherming van koraalriffen over de hele wereld.

Bron: National Geographic